ოღონდ ახალგაზრდა ანიმაშეკს არ უნდა აერიდებინა. თავის სურათებს გოგოებივით ეპყრობოდა. და ის მილფი დასცინოდა თავის ჰობის. ასე დაასვენა, დაუკითხავად აიღო სველი ხვრელები. და რაც უფრო ღრმად ჩადიოდა მისი თითები, მით ნაკლებ წინააღმდეგობას უწევდა. ყოველთვის სიამოვნებდა პატრონის გაკიცხვა, მისი ძუნწი. მამლის წოვის შემდეგ - მან ბიჭი თავის ბატონად აღიარა.
და მოხუც ბაბუას ჯერ ნათლისღება ჰქონდა, სახეზე მხიარული გამომეტყველება ჰქონდა. ვაიმე, რა ბუმბულის შვილიშვილია. ოჰ, როგორ მიჭირს ლოყა, ბატი მეწყება.